Sábado 23 de Marzo:

Partimos de Sotres, 6 integrantes do Club de Montaña O Caxado e un integrante do Club de Montaña Vallisoletano, xa asiduo nas saídas do grupo de alta montaña do noso club. Ás 06:15 da mañá estabamos saíndo nos coches cara as Vegas de Sotres pola pista que une cos portos de Áliva. Unha vez alí armámonos coas nosas mochilas dispostos a facer a aproximación ó pé do corredor norte do pico escamellau dende o val das Moñetas situado no macizo central de Picos de Europa.

Distribuímonos en 3 cordadas, unha delas composta por 3 persoas, foi a que ía mais adiantada, xa que en caso de ser necesario asegurar algún paso complicado, sobre o papel sería a mais lenta. A aproximación é relativamente corta, levándonos aproximadamente unha hora.

Unha vez no inicio do corredor equipámonos cada un co seu equipo persoal (arnés, casco, crampóns, piolets, etc) e cos elementos que nos aportarán a seguridade no caso de atopar algún paso delicado (ancoraxes para neve, xeo e roca, cordas, etc).

Esperábamos que a neve estivera dura xa que era moi cedo cando comezamos a actividade, e así foi. As condicións da neve (segundo o noso gusto) eran perfectas, atopamos unha neve transformada, dura, pero que se deixaba traballar.

O corredor en realidade forma unha “X”, é dicir, ten dúas entradas e dúas saídas, xuntándose ambas no centro do corredor, puidendo pasarse dunha a outra nese punto. Nos decidimos entrar pola dereita e logo saír pola esquerda, xa que é o que recomendan as reseñas que consultamos, facendo deste modo o corredor mais atractivo.

O corredor estaba en tan bo estado que se deixou facer sen moitos problemas. O punto que se podería considerar mais complicado foi un resalte de rocha no primeiro treito con algunha zona algo escasa de neve, o cal o grupo pasouno sen maiores dificultades.

Tras varias horas de actividades, os integrantes da actividade culminan na cima do Pico Escamellau (2.064 m) polo seu corredor norte (III/2) sobre as 12 do mediodía.

A baixada fariámola pola Vallelon ata acadar o Val das Moñetas e voltar ós coches.

Domingo 24 de Marzo:

Tres dos integrantes do día anterior, pernoctamos na zona de Sotres para levar a cabo outra actividade o domingo, o corredor norte do Pico Cortes (2.373 m, III/1) situado no macizo oriental de Picos de Europa.

Desta volta, deixariamos o coche en Sotres e acercaríamonos camiñando ás Vegas de Sotres, dende onde aproximaríamonos ó corredor norte do Pico Cortés polo canalón do Jierro. A aproximación ten un primer treito sen neve ata acadar certa altitude na que xa se atoparía a neve.

A realidade e que debido a unha mala interpretación dos croquis consultados, trabucamonos de ruta, xa que deberiamonos ascender polo canalón do Jierro e despois desviarnos á nosa dereita para acceder ó corredor do Pico Cortés. Nerbangantes, o certo é que non demos co desvío e seguimos ascendendo polo canalón ata que xa nos decatamos do noso erro, polo que unha vez que nos atopabamos tan altos, decidimos cambiar o noso obxectivo para acadar a cima do Cueto da Encina (2.248 m) situada ó leste do Pico Cortés.

Este domingo realizamos la primera de las ocho etapas en que se divide. Esta ruta tiene  una historia muy especial, ha sido desarrollada de forma totalmente desinteresada por un grupo de amigos que querían conectar con una senda al borde del mar, Malpica con Finisterre. Estos Trasnos después de  un gran trabajo y esfuerzo, han conseguido dar a conocer y promocionar tanto a nivel nacional como internacional la belleza de la Costa da Morte.

La etapa discurre prácticamente en todo su recorrido pegada al mar pasando por hermosas playas, acantilados con espectaculares miradores, sin perder de vista las Islas Sisargas y el faro de la Sisarga Grande, el  primero de los faros del Camino.

El pequeño grupo inicial de Trasnos hoy son multitud y se agrupa en la Asociación O Camiño dos Faros, con un único fin: que O Camiño dos Faros exista y perviva en el tiempo, tal como lo diseñaron los trasnos, y lo haga mucha gente con el máximo respeto a la naturaleza.

O domingo pasado saímos dende Vila para facer outro percorrido por una das parroquias pontesas, desta volta Ribadeume e Bermuy, concretamente para visitar as denominadas Fervenzas das Painceiras, aproveitando esta época do ano na cal levan una cantidade de auga importante, e así desfrutar do seu explendor.

Saímos un grupo desafiando o choiva, a cal permiteu una tregua despois da metade do percorrido. Despois de pasar por vila e chegar o carón do río Eume xusto detrás do parque de carbóns de Endesa o camino levanos río abaixo durante uns 8km ensinandonos o seu percorrido así como a cantidade de maleza que arrastra debido as grandes choivas sufridas nos últimos días.  Despois de disfrutar do río tocou contemplar as denominadas Fervenzas das Painceiras así como os seus muiños, neste punto abandonamos os regos para coller rumbo o pobo polas pistas da parcelaria, ata o lugar de Pena de traste onde decidimos voltar polo mesmo camino que xa fixeramos.

Unha fermosa ruta de domingo en boa compañía, desfrutando da natureza. 

Deixamos aquí o enlace das fotos

https://clubmontanacaxado.smugmug.com/organize/Parroquias-As-Pontes-Santa-Maria/Ruta-das-Painceiras-Bermuy/Ruta-Painceiras

Este domingo realizamos a andaina polo noso Concello co  fin de ir coñecendo lugares das parroquias, de gran beleza paisaxística e pouco coñecidos. Nesta ocasión recorremos parte da parroquia de Santa María. Saímos do pavillón polideportivo cara a Cuveliña, desviámonos e tomamos unha antiga corredoira que nos leva ao lugar de Pontoibo. Continuamos subindo á cota máis alta do recorrido, Monte de San Vicente, dende donde se contemplan unhas magníficas vistas do pono, lago e montes cercáns.

A pouco de pasar a plantación de arándanos, iniciamos a baixada hacia o Rego de Covelos onde se encontra o antiguo Muíño do Brixeo, cruzamos a estrada de Ortigueira hacia os Alimpadoiros vadeando o pequeno Rego do Brixeo. Remontamos o Rego da Ponte da Pedra hasta a entrada do túnel, onde se canalizaban parte das augas da mina ata o Rio Eume. Desandamos parte do camiño pola marxen dereita do Rego da Ponte da Pedra,  tomamos a senda da Memoria ata A Casilla e pola nova senda da Areosa cheegamos ata a boca do canal. Por último, remontado o Eume finalizamos a andaina na Fraga.

Este domingo visitamos o Concello veciño de Muras para realizar unha ruta circular, que destaca pola cantidade de regos e corredoiras existentes.

Comezamos a andaina ao lado do Rio Eume, no Parque da Área recreativa de A Veiga. Cruzamos o Rego de Muras e vamos subindo ata o lugar de Guimaras dende onde baixamos ata o Rego das Ferreiras o cal remontamos ata una pequena fervenza, aproveitamos para facer unha foto de grupo,  retornamos un pequeno tramo polo sendeiro e subimos ata Bustelo, lugar de nacemento dun  socio.

Descendemos ata Casavella, onde tomamos unha corredoira que atravesa o Rego das Ferreiras. Na subida ao Serrón de Paraño encóntranse  unhas pequenas cruces de pedra, que indican os lugares onde paraban para descansar os portadores do ataúde nos enterros. Descendemos ata o Río Eume pasando ao lado da pequena capilla Da Virxen Do Rosario en Casateita. Ao pouco de pasar o Eume iniciamos a última subida á cota máis alta do recorrido, o Monte de Carracedo. Na baixada ata Muras cruzamos o Rego de Serrón é ao pouco chegamos ao Burgo (Santa María), finalizamos esta preciosa ruta na orilla do Rio Eume.